رابطه بین باورهای خودکارآمدی معلم و ادراک دانش‌آموز ازجو کلاس با راهبردهای خودتنظیمی یادگیری دانش‌آموزان ومقایسه آن در دانش‌آموزان دختر پایه اول متوسطه مدارس تیزهوشان وعادی شهر تهران

هدف از این پژوهش بررسی رابطهبین خودکارآمدی معلم و ادراک دانش‌آموز از جو کلاس با راهبردهای خودتنظیمی یادگیریدانش‌آموزان دختر پایه اول متوسطه و مقایسه آن در دانش‌آموزان مدارس تیزهوشان وعادی شهر تهران بود. روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهششامل دو گروه معلمان و دانش‌آموزان دختر پایه اول متوسطه مدارس تیزهوشان و عادیشهر تهران در سال تحصیلی سال 91 -1390 بود. در مدارس تیزهوشان با استفاده از روشتمام شمار کل معلمان پایه اول متوسطه 5 مدرسه را (که شامل 70 نفر بودند) انتخاب شدندو  از بین همین مناطق همین تعداد مدرسهعادی به روش نمونه‌گیریچندمرحله‌ای انتخاب و 70 نفر معلم انتخاب شدند. سپس در کلاساین معلمان به تفکیک 4 دانش‌آموز انتخاب شدند. به طور کلی نمونه شامل 140 معلم و560 دانش‌آموزبود. برای جمع‌آوریداده‌ها از پرسشنامه خود کارآمدی معلم تشانن-موران و  وولفولک (2001)، پرسشنامه در اینکلاس چه می‌گذرد فراسر، فیشر و مک‌روبی (1996)و پرسشنامه خودتنظیمی یادگیریپینتریچ و دی‌گروت (1990) استفاده گردید. تحلیل یافته‌های پژوهش که با روش‌هایآماری رگرسیون چندگانه انجام گرفت نشان داد بین خودکارآمدی معلم و ادراک دانش‌آموزاز جو کلاس با راهبردهای خودتنظیمی یادگیری دانش‌آموزانمدارس تیزهوشان رابطه مثبت و معنادار وجود داشت، همچنین رابطه مثبت و معنادار بینخودکارآمدی معلم و ادراک از جو کلاس با راهبردهای خودتنظیمی دانش‌آموزان عادی نشانداده شد. از طرفی نتایج نشان داد که بین این دو گروه در زمینه این رابطه تفاوتوجود دارد